DŽEMAT JOŠANICA

Podaci o počecima organizovanog vjerskog života u džematu Jošanica vežu za period između 1920. i 1930. godine. U toj deceniji sagrađen je prvi mekteb  u naselju Mahala. Zemljište za gradnju mekteba uvakufio je Rahman Ahmetović. Mekteb je služio za vjersko obrazovanje. Prema pamćenju mještana ovog džemata bila je veoma uspješna vjerska nastava. Mekteb je spaljen od strane četnika 1942. godine, a obnovljen na inicijativu jedne grupe džematlija pedesetih godina dvadesetog stoljeća. Tadašnje vlasti su opstruirale obnovu mekteba, ali su inicijatori mudrim pristupom ipak uspjeli dobiti saglasnost za njegovu obnovu.

Prva džamija u Jošanici je izgrađena na zemljištu koje je uvakufio Ibrahim Brkić. Gradnja je počela 1974. godine.  Svečano otvorenje džamije je bilo u septembru 1977. godine. Džamija je 1993. godine minirana od strane četnika. Povratkom Bošnjaka u Jošanicu 2000. godine, počela je obnova džamije. Džamija je ponovo izgrađena sredstvima i fizičkim radom džematlija. Neformalni lider u obnovi džamije bio je rahmetli Abdurahman Bečić, a kao najuporniji aktivisti pamte se: Ismail Šabić, Muhamed i Ćazim Osmanović, Sead Brkić, Ohran i Pašan Šabić, Nazif Šabić, Haso Junuzović, Hasan i Hašim Bečić, Husein i Alija Pašić, Muharem Sinanović, Mensur Bečić, Abdulkadir Bečić i dr. Uz obnovu džamije obnavljanja je i imamska kuća uz samu džamiju u sklopu koje se nalazi i mektebska učionica. Svečanost otvorenja obnovljene džamije održana je u subotu 02. jula 2011. godine.

U okviru vjerskog života u džamiji u Jošanici i u prostoru u imamskoj kući koji služi kao tekija, od marta 2007. godine petkom uveče se uči zikr po rifaijsko-nakšibendijskom usulu. Sufijska halka koja djeluje u Jošanici registrirana je u Tarikatskom centru BiH 2013. godine i pod pročelništvom je šejh Mustafa ef. Čajlakovića. Vekili koji se su zaduženi za brigu o ovoj aktivnosti u Jošanici su Osman ef. Šahbegović i Osman ef. Halilović.

Do završetka džamije 1977. godine u Jošanici je bila organizirana mektebska nastava u mektebu, a na džumu se išlo u Zvornik ili Kula Grad. Iz perioda prije II svjetskog rata kao imami i maullimi pamte se Adem ef. Osmanović, Omer Bečić i Muharem Sinanović. U periodu poslije II svjetskog rata mektebsku pouku su održavali Redžo-ef. Mehmedović sa Kula Grada, Mehmed Meho ef. Hajdarević znan kao hodža Mehač i Ibrahim Osmanović.

Otvorenjem džamije prvi imam je bio Hasim ef. Rizvić od septembra do decembra 1977. godine. Po njegovom odlasku u vojsku imamsku dužnost su obavljali Hasan Husejnović i Ibrahim Osmanović. Od 19. maja 1978. do odlaska u vojsku imam je bio Nurija ef. Čikarić, a po dolasku iz vojske 1980. godine ponovo je imam u džematu Nurija ef. Čikarić do 1. decembra 1982. godine. Kratko je potom bio imam Nasir ef. Šabić, a do 1992. godine imamsku dužnost je obavljao Vasif ef. Mahmutović. Nakon povratka u Jošanici  džumu su  imamili Nehrudin-ef. Čikarić, Mirzet ef. Sinanović i Enes ef Đedović.

Od 2004. godine imam u džematu je Osman ef. Halilović. Rođen je 01.10.1978. godine u Kula Gradu kod Zvornika. Pohađao je osnovnu školu ''Mitar Trifunović - Učo'' u Zvorniku, a osnovno obrazovanje dovršio u Maloj izbjegličkoj školi (MIŠ) u Tuzli. Behram-begovu medresu u Tuzli je završio 1997. godine. Na Filozofskom fakultetu u Tuzli, Odsjek za bosanski jezik i književnost diplomirao je 2007. godine Bio je honorarni imam tada povratničkih džemata Snagovo i Divič u periodu 2002-2004. godine, od 2004. godine imam je džemata Jošanica. Bio je angažovan kao vanjski saradnik na Odsjeku za bosanski jezik i književnost u Tuzli i kao profesor islamske vjeronauke u SŠC ''Petar Kočić'' i TŠC ''Karakaj'' u Zvorniku. Aktivno se bavi publicistikom, književnom kritikom i lektorsko-korektorskim radom. Član je regionalnog odbora Vijeća kongresa bošnjačkih intelektualaca i predsjednik Suda časti Udruženja ''BH Prosvjetitelj''. Od 2019. godine obavlja dužnost sekretara MIZ Zvornik, koordinatora za rad sa nevladinim organizacijama i honorarni je imam, hatib i maullim džemata Jošanica. Oženjen je i otac dvoje djece.

Mutevelija džamije od njene izgradnje do agresije bio je hadžija Huso Mahmutović, a predsjednici džematskog odbora u periodu od 2000. do 2022. godine su bili: Abdurahman Bečić, Ismail Šabić i Elvedin Ahmetović. Kao dugogodišnji aktivni mujezini i hizmećari džamije od obnove rada džemata nakon povratka do danas djelovali su rahmetli hadži Džemal Sinanović i hadži Muhamed Osmanović. Mjesto Jošanica je, po svemu sudeći, dobilo naziv po johama koje rastu oko Jošaničke rijeke. Prvobitno se Jošanicom zvalo samo područje oko ušča Jošaničke rijeke u Drinu gdje se u vrijeme austro-ugarske vladavine nalazio i čuveni Han Jošanica. Najveći dio današnje Jošanice se do 1960.-ih godina vodio kao Donje Snagovo. Vremenom je naziv Jošanica proširen na sva naselja današnje teritorije džemata.

U džemat Jošanica spadaju naselja: Mahala, Gaj (Šabići), Brdo (Brđaci), Mušanovići, Bečići, Brkići, Luke (Rijeka), Jezera i Dobra Voda. Jošanicu naseljavaju sljedeće porodice: Bečići, Šabići, Brkići, Sinanovići, Smajlovići, Ahmetovići, Mahmutovići, Junuzovići, Belkići, Ibrahimovići, Uzunići, Osmanovići, Hasanovići, Seferovići, Selimovići, Pašići, Hasići i Muratovići. Većina stanovništva je u periodu od 1830. do 1863. doselila progonom iz prekodrinskih nahija Zvorničkog sandžaka sa području današnje Srbije. Danas oko 40% članova džemata nije stalno naseljeno u Jošanici i žive u inostranstvu na području Austrije, Njemačke, Švicarske, Francuske i SAD, kao i u drugim krajevima Bosne i Hercegovine, a najviše u mjestima: Dubnica, Donji Rainci, Čaklovići, Simin Han, Tinja i Živinice.